صفر تا صد کامیون های دست دوم وارداتی

جایگزینی کامیون های دست دوم اروپایی با کامیون های فرسوده ایرانی طرحی است که به ابتکار وزارت راه و زیرمجموعه آن سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای هدایت و پیگیری می شود. در این طرح کامیون های عمدتا اروپایی ( ژاپن و کره جنوبی نیز شامل طرح هستند ) با عمر زیر 3 سال و بهره مندی از معافیت های گمرکی درصدی در ازای اسقاط یک دستگاه کامیون، پلاک شده و وارد چرخه حمل بار ایران می شوند.

خط تولید کشنده ولوو

نکته و معیب اصلی این طرح امکان واردات توسط هر فرد یا گروهی با هر سطح دانش فنی است. به طور کلی شرکت های حمل و نقل، نمایشگاه داران کامیون و هر وارد کننده ای به جز شرکت های تولید کننده کامیون توانایی فنی لازم برای بررسی ویژگی های فنی یک کامیون را ندارند. برای نمونه برخی کشنده های وارداتی دارای سوراخکاری افقی بر روی شاسی هستند و چنین موضوعی عدم استاندارد کامیون و صلاحیت فنی وارد کننده را اثبات می کند.

در کنار این موضوع عدم مشارکت شرکت های تولید کننده کامیون را شاهد هستیم. این موضوع به خوبی گویای مخالفت این مجموعه با طرح یاد شده است. با توجه به ساختار شرکت مالکی عمده کشورهای اروپایی، کامیون های اروپایی برخلاف کامیون های ایرانی دائما در حال کار هستند و طبیعتا کامیون 3 ساله اروپایی میتواند با کامیون 10 ساله ایرانی برابری کند. با در نظرگرفتن این موضوع بهتر بود که مجوز تولید یا واردات کامیون های صفر کیلومتر در ایران پیگیری میشد.

کشنده اسکانیا جدید
کشنده اسکانیا جدید

با توجه به قیمت نهایی و تمام شده یک کامیون وارداتی که در محدوده 6 تا 7 میلیارد برای مصرف کننده نهایی درمیآید لازم است که بازنگری اساسی در آن صورت بگیرد. میتوان با حذف درآمد گمرکی حاصل از واردات کامیون، محصولات صفر کیلومتر اروپایی را به دست مصرف کننده نهایی رساند و از خسارتی که موعد آن در میان مدت و حتی کوتاه مدت نتایج خود را آشکار می کند برای صنعت حمل بار ایران جلوگیری کرد.

اما مصرف کننده نهایی باید بداند که برای خریداری یک دستگاه کامیون وارداتی دست دوم، علاوه بر قیمت فروش خود دستگاه، عوارض گمرکی و اسقاط یک دستگاه کامیون فرسوده را نیز که مبلغی بین 1 تا 2 میلیارد تومان می شود باید بپردازد. با وجود قیمتی در محدوده 6 تا 7 میلیارد تومان، عملا قیمت کامیون های دست دوم وارداتی بیش از قیمت کامیون صفر کیلومتر اروپایی در مبدا است.

43 نظرات

  1. بهرام نقی نژاد انصاری

    قدیم برای رانندهای که کارش باماشین بود از دم بدون پیش پرداختی کامیون به راننده داده میشد تا چرخه اقتصاد رو به حرکت در بیاره افسوس الان باید من راننده 6. 7 میلیارد تومان رو از کجا بیارم تا کامیون بخرم انشاالله روزی برسد کار دست کاردان بیفتدتااونهایی که در کارشوش ماهر ند همه برند سر کار خود تا راننده هم بتونه نقسی تازه کنه تا بتونه کاربکنه نون حلال برکت نداره ولی میچسبه اما پول حرام زیاده ولی باید حرامزاده باشی تا بتونی حق مردم و بخوری به امید روزی که همه برابر باشد حق به حقدار برسه انقدر درگیر نداری هستیم کارمون شده ایشاالله وماشاالله خدایا خودت پاکش کن خاکش کن

  2. مادرهمه بخشهای کشور مشکل داریم کامیون هم یکی از هزاران مشکل مملکته.مدیران ما برای تامین نان شب مردم ونیازهای اولیه ملت هم ناتوان هستند چه رسدبه مقوله کامیون…تا باندبازی وسیاسی بازی درهمه بخشها حاکمه همین آش وهمین کاسه است وهیچ امیدی به بهبودی اوضاع نیست

    • تا براشون سود سرشار نداشته باشه اقدام به واردات نخواهند کرد .قضیه ماشینهای سواری لوکس همچنان در خفا و چندین برابر به دست مصرف کننده میرسه معلوم نیست کی وارد میکنه و چه دستهایی در این کار هست.

  3. ازماست که برماست

  4. از بنز فقط اون مارک گنده روی کامیونای تک نارنجی بدون آپشن برامون مونده.این مملکت دیگه درست نمیشه چون ریشه هاشم فاسد شده و کرم زده

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

error: مجاز به کپی کردن نمی باشید