سلطان جاده نشریه اختصاصی کامیون
برند وسترن استار که در ابتدا به سال ۱۹۶۷ توسط شرکت کامیون سازی وایت ایجاد شد از سال ۲۰۰۰ میلادی به تملک گروه خودروسازی دایملر بزرگ ترین کامیون ساز جهان در آمده است. این شرکت به تازگی توانست ۲۰۰ هزارمین کامیون خود را در بازار ایالات متحده آمریکا تحویل مشتری بدهد.
نخستین بسته ۱۰۰ هزار تایی کامیون های این شرکت در عرض ۳۹ سال به فروش رسید. اما بسته ۱۰۰ هزارتایی دوم این شرکت از سال ۲۰۰۶ به بعد و در عرض ۱۴ سال به فروش رسیده است. تولید کامیون های عمرانی و نفتی مستحکم مهمترین ماموریت این شرکت است.
چرامابایدازداشتن کامیونهای کنورث، ماک، وسترن، فریت لاینر…. محروم باشیم اونهم باشرایطی که هر راننده ای براحتی مثل قدیما بتونه مالک بشه؟ فقط برای ما ایرانیا آشغالا وبنجلهای فاقدکیفیت چینی باتناژ ۶یا۸تن وقیمت وشرایط سرسام آوری که ناچارمیشی عطاشو به لقاش ببخشی… من یک کامیون بنز همسن وسال خودم دارم که ۱۷تن تناژ خالصشه، چهل سال کارکرده ولی هنوز یک پیچش به آشغالای چین ارزش داره،ناچارم همینو وصله وپینه کنم وخودمو زیرقرض قوله نندازم که نهایتا یه قوطی کبریت چینی سوارشم، چرانباید یکی از اون کامیونای غول پیکر آمریکایی یاآلمانی رومالک باشم؟ چرا؟ فقط تو نت بچرخیم وعکساشونو ببینیم وافسوس بخوریم؟ اسکانیا یا اف هاشم که بالای ۵میلیاردقیمتشه،حاصل ۳۰سال زحمتکشی من به ۵۰۰میلیون نمیرسه، این چه زندگیه؟