سلطان جاده نشریه اختصاصی کامیون
آزمایش فنی کامیونت ایسوزو NPR از جمله مطالبی بود که سال 1389 در وبلاگ سلطان جاده منتشر شد. جمع آوری این مطلب حاصل دو سفر با کامیونت مورد نظر از استان کرمان به خراسان بود که به طور تقریبی 5000 کیلومتر برآورد می شود. لازم به ذکر است که کامیونت ایسوزو آزمایش شده از نسل دومی بود که وارد ایران شد و در حال حاضر تولید نمی شود و در حال حاضر تنها نمونه های دست دوم آن قابل خریداری است.
طرح ظاهری کامیونت ایسوزو نسبت به کلاس این کامیونت ها و دیگر رقبای موجود برتری نسبی دارد و عموما به عنوان طرح پایه در میان کامیونت های چینی نیز مد نظر قرار می گیرد. طرح چراغ های جلو یک گربه با سبیل هایی کشیده را در ذهن تداعی میکند که البته هیچ ارتباطی با بغل کامیون پیدا نکرده است. کابین آن از امکانات نسبتاً کامل و مناسبی برخوردار است. کمربند های ایمنی سه نقطه ای، کولر و بخاری با عملکرد عالی، تنظیم پشتی و ریل صندلی راننده، صندلی شاگرد تاشو، جای پای نسبتاً کافی، دسته دنده ای خوش دست، تنظیم غربیل فرمان، شیشه های برقی، آینه های مناسب و قوی، قفل مرکزی بدون ریموت، دید مناسب به اطراف و نقطه کور کم، روشنایی خوب چراغ های جلو، ترمز موتور و… از مجموعه امکاناتی است که راننده را راضی نگه میدارد. قوای محرکه کامیونت ایسوزو NPR از موتور 133 اسب بخاری است تشکیل شده است که در ادامه به گیربکس 5 دنده آن منتقل می شود.
مهمترین نقطه ضعف ایسوزو را باید در ترمزهای نسبتا ضعیف و در کمال تعجب هیدرولیکی در اوزان بالا جستجو کرد، ترمز های کاسه ای ایسوزو با اینکه در وزن مجاز عملکرد مناسبی دارند اما در مقابل افزایش وزن های رایج در ایران ( بخش تره بار ) بدون یاری ترمز موتور شدیداً داغ میکنند. به کارگیری ترمز موتور یکی از مزیت های این کامیونت است که در دنده های سنگین عملکرد مناسبی از خود نشان می دهد. فرمان این کامیونت از نوع هیدرولیک با تنظیم دسته ای است و کار کردن با آن سهل و نیار به عادت ندارد. به طوری که در ترافیک شهری هم عملکرد فوق العاده ای دارد و به راحتی با ترافیک شهری کنار خواهید آمد.
در سمت چپ راننده مجموعه کلیدهای گرمکن هوای ورودی موتور قرار دارد و اهرم تنظیم دور موتور که نسبت با در نظر گرفتن ارگونومی راننده بدجاست. یکی از دیگر معایب بزرگ این محصول وزن خالص آن است که به 3650 با اتاق بار منتهی میشود و برای وزن ناخالص آن که مجموعاً 6 تن باشد اشکال ایجاد میکند. در ایران معمولاً وزن ناخالص آن به 8.5 تن میرسد. محفظه باطری کامیونت ایسوزو فاقد هرگونه حفاظی است و مخزن سوخت آن نیز برای مسافت های طولانی کوچک به نظر میرسد. عدم نصب ترمز بادی و فقدان ABS از دیگر مواردی است که با در نظر گرفتن قیمت بالای این کامیونت جلب توجه می کند.
راه اندازی ترمز موتور قدرتمند آن با دسته برف پاک کن است که معمولاً راننده دچار تداخل کار آنها میشود. محل قرارگیری اهرم ترمز دستی ( کاملاً میکانیکی) آن مناسب نیست و جای خواب راننده را از یکدستی خارج می کند. هر چند کامیونت اساسا یک وسیله نقلیه روزانه است، اما در ایران عموما برای مصارف بین شهری مورد استفاده قرار می گیرد و راننده شب را نیز در کابین می گذراند. به دلیل اینکه راننده سروکار بیشتری با دمای آب موتور نسبت به میزان سوخت دارد بهتر است جای نشانگر دمای آب و سوخت با هم عوض شوند، نشانگر دمای آب به صورت استاندارد زیر غربیل فرمان قرار می گیرد و برای دیدن آن باید تمرکز و توجه بیشتری به خرج داد. فاصله دنده 4 و 5 در حالت معکوس خصوصا در گردنه ها عملکرد مناسبی از خود نشان نمی دهد.
اما از مزایای این کامیونت بایستی به قابلیت فوق العاده خنک کنندگی موتور و درجه حرارت مناسب و ثابت آب، کشش و قدرت مناسب، ترمز موتور، به کارگیری توربو شارژ، پایداری مناسب، راحتی خوب کابین در حین رانندگی اشاره کرد. نمونه مورد نظر با اینکه 1 سال از کارکرد آن میگذشت اما هنوز نیاز به تعمیر اساسی پیدا نکرده بود و این نشان از کیفیت برتر ایسوزو در مقابل چینیهای موجود در بازار میدهد. رقبای آن در ایران هیوندای کروز ایران خودرو دیزل، فوتون سایپادیزل و تعدای محصول چینی دیگر هستند که حرفی برای گفتن در مقابل آن ندارند. الیته ایویکو دیلی که عرضه آن ظاهراً متوقف شده رقیب خیلی سختی برای ایسوزو از لحاظ کیفیت، امکانات و تواناییهای حرکتی بود.
کامیونت ایسوزو NPR شش تن برای مصارف درون شهری و شرکتهای توزیع که توانایی مالی مناسب دارند انتخاب مناسبی به نظر می رسد. اما کسانی که قصد خریدن این محصول را برای حمل بار بین شهری دارند با توجه به اضافه وزن های اجباری، بایستی در انتخاب بار و مسیر تردد دقت بسیاری به خرج دهند. با اینکه وزن ناخالص کامیونت در کارت وسیله نقلیه 6 تن ذکر شده است اما پلیس راه هنگام جریمه اضافه بار وزن ناخالص را 7 تن قید می کند.
بررسی فنی کامیونت ایسوزو 6 تن توسط آقای عماد احمد یوسفی در وبلاگ سلطان جاده : ( این کامیونت یکبار نیز توسط آقای عماد احمد یوسفی در وبلاگ سلطان جاده مورد آزمایش قرار گرفت که نوشته ایشان تیتروار در ادامه می آید )
برای مسیرهای خارج شهری به هیچ عنوان مناسب نیست که البته مشخص است چرا که برای توزیع شهری ساخته شده اما همه ی ما می دانیم که تعداد قابل توجهی از این کامیون ها در حمل بین شهری فعالیت دارند.
*مکانی که برای جک در نظر گرفته شده در پشت صندلی سرنشینان به هیچ عنوان مناسب نیست و از همان روز اول شاهد تکان ها و سر و صدای آن خواهید بود.
*جعبه فلزی اطراف فیلتر آبگیر گازوییل بسیار ناشیانه و ناهماهنگ ساخته شده و قفل های آن نیز براحتی با عبور از دست انداز های جاده باز می شود.
*مخزن سوخت بسیار کوچکی دارد مخصوصاً برای حمل بین شهری و با توجه به شلوغی های صف گازوییل در زمستان.
*لوله اگزوز موتور بسیار بلند بوده و تا انتهای شاسی ادامه دارد که برای کاربری هایی مانند یخچال که کامیون مورد بررسی نیز از این کاربری می باشد مشکلاتی چون افزایش دمای شاسی و در نتیجه کاهش دمای محیط یخچال را به همراه دارد. در نظر داشته باشیم که طولانی بودن اگزوز معایبی چون افزایش دمای موتور نیز به جهت عدم تخلیه سریع دود به همراه دارد. شاید در آیین نامه رانندگی ژاپن نباید لوله خروجی اگزوز در دو سمت کامیون قرار داده شود که به خودروهای مجاور منتهی می شود!!
*دسته ترمز موتوری و دسته برف پاک کن به شدت با هم تداخل دارند.
*کانال ورودی هواکش بسیار کوتاه بوده و با توجه به نزدیکی توربو به فیلتر هواکش، ضررهای زیادی به موتور می رساند که مجبورید جهت جلوگیری از این نقص هر دو روز یکبار فیلتر را هواگیری نمایید.
*درب باتری بسیار نامناسبی دارد.
*در استفاده از كاربري يخچالي نياز به يك محافظ حرارتي موتور داريد تا حرارت موتور به سمت سردخانه هدايت نشود و دماي آن را بالا نبرده كه به جهت اتصال موتور سردخانه به پولي ميل لنگ خود موجب كاهش توان موتور و افزايش مصرف سوخت مي شود.
*داشبورد بالاي شيشه هاي جلو آن فاقد درب بوده كه در صورت استفاده زياد موجب ريختن وسايل كه بيشتر اسناد و وسايل كاغذي مي باشد مي شود.
*در سپر جلو بهتر بود از يك لوله آهني جهت استحكام بيشتر استفاده مي شد.
*بهتر است توري محافظ زير اتاق با يك ورق آلومينيومي و يا آهني استنليس تعويض گردد چرا كه كوچكترين اجسام نيز با تسمه پروانه برخورد خواهند داشت.
*سمت شاگرد ديد بسيار كمي دارد. يكي از علتهاي آن عرض كم اتاق است.
* ظرفيت بارگيري بسيار پاييني دارد، با اينكه به نام شش تن فروخته مي شود اما با كاربري يخچالدار تنها قادر خواهيد بود تا 2800 كيلوگرم بار حمل نماييد و اين يعني كرايه بار از شيراز به بندر با يك ايسوزو شش تن در حدود 140 تومان كه 35 تومان آن صرف گازوييل مي شود. به نظر من محورهاي ايسوزو هر چند در ناهمواري ها و دست اندازهاي جاده بسيار شكننده نشان مي دهد اما تحمل 4 تن بار و مجموعاً تا 8 تن بار را براي ايسوزو 6 تن دارا مي باشند.
در حال حاضر نسل جدیدتر این کامیونت در کنار نسل جدید کامیونت های میتسوبیشی فوسو برندهای برتر بازار ایران را شکل می دهند. برای اطلاعات بیشتر کامیونت میتسوبیشی فوسو را ببینید
