سلطان جاده نشریه اختصاصی کامیون
در ادامه بررسی نقاط ضعف سیستم خود راننده در این مطلب به چرایی عدم به کارگیری تریلی های تخصصی در حمل بار ایران خواهیم پرداخت، برای درک بهتر این سری مقالات حتماً مطالب گذشته در مورد چرخه حمل بار در ایران را مطالعه کنید.
برای راننده ای که مالک کامیون است درآمد فوری، حصول درآمد مکفی برای گذران زندگی، تأمین هزینه تعمیر و نگهداری کامیون و نهایتاً مبلغی برای پس انداز دغدغه است. این در حالی است که دغدغه مجموعه بزرگی همچون شرکت حمل و نقل ایجاد اعتباری با دوام در بخش حمل بار است و سرمایه‌گذاری بلند مدت جزئی از طبیعت چنین مجموعه‌ای است.
شاید برای یک راننده که مالک یک کامیون است صرفه جویی ۲ میلیون تومان در سال ارزش چندانی نداشته باشد، اما یک شرکت حمل و نقل که از ناوگانی به وسعت ۵۰ کامیون بهره می‌برد طبیعتاً برای دستیابی به صرفه جویی بیشتر کامیون های با تکنولوژی جدید را خریداری می‌کند که مصرف سوخت کمتری داشته باشد و بتواند در سال صدها میلیون از این طریق صرفه جویی کند.
در چرخه حمل بار شرکت مالکی، شرکت های حمل و نقل برای صرفه جویی در هزینه‌ها و تضمین حمل ایمن بار ناگزیر به استفاده از تریلی های مختلف هستند و با وجود امکان تهیه بار انبوه توسط یک شرکت، سرمایه‌گذاری در خرید تریلی های تخصصی قابل توجیه است.
اما راننده کامیون یا مالک کامیون در سیستم خود راننده یک فرد عادی با پشتوانه مالی ناچیز است که تنها از مهارت راندن کامیون برخوردار است و طبیعتاً سعی می‌کند ساده‌ترین راه درآمد را انتخاب کند. ساده‌ترین راه انتخاب تریلی است که کار با آن نیاز چندانی به آموزش نداشته باشد و در همه فصول سال بار برای آن وجود داشته باشد.
مالکان کامیون از آنجا که درآمد خرد و کمی دارند طبیعتاً اجازه سرمایه‌گذاری و خرید تریلی های تخصصی را بخود نمی‌دهند اما شرکت حمل و نقل در شرایط شرکت مالکی و رقابتی بودن بازار به دلیل توانایی مالی، توجیه اقتصادی و توانایی فراهم کردن بار خرید تریلی های تخصصی و جدید را لازمه پیشرفت و درآمد بیشتر می داند.
به همین دلیل است که در چرخه خود راننده ایران هنوز تریلی هایی با ساختار ساده و ابتدایی همچون کفی یا کمرشکن های بسیار قدیمی مورد بهره برداری قرار می گیرد، این در حالی که در بخش کمرشکن دهه هاست که کمرشکن های فعلی از رده خارج شده‌اند و تریلی های کمرشکن های امروزی به مجموعه های بسیار هوشمند و انعطاف پذیری تبدیل شده‌اند که حمل بارهای مختلف را در شرایطی بسیار ایمن تضمین می کنند.
یکی از مثال‌های عینی این بخش حمل پره های توربین بادی با تریلی بوژی در ایران است که از لحاظ اقتصادی بسیار هزینه بردار هستند، در مقابل در کشورهایی که شرکت های حمل و نقل جایگاه مناسبی دارند از تریلی های با محور کمتر برای این مورد استفاده می‌شود که صرفه جویی اقتصادی بسیار بالایی در بر دارد.
مطالب مرتبط
