بررسی چرخه حمل بار در ایران بخش سوم

در دو مطلب گذشته چارچوب اصلی حمل بار در ایران و نقاط ضعف آن مورد بررسی قرار گرفت، در این مطلب به رفع معایب خود راننده تا حد امکان و دلایل مقاومت رانندگان در برابر سیستم شرکت مالکی را بررسی خواهیم کرد. لازم به ذکر است سعی شد این موضوعات به سادگی و با مثال‌های مناسب مورد بررسی قرار بگیرد، مشارکت شما خواننده عزیز در این بحث به غنای آن و رفع معایب احتمالی آن منجر می شود.

از آنجا که ساختار خود راننده دهه هاست در حمل بار ایران رواج دارد و تغییر یک شبه آن امکان‌پذیر نیست بایستی در کوتاه مدت نقاط ضعف آن را تا حد امکان رفع کرد، یکی از راه کارهایی که می‌تواند منجر به بهره وری بهتر کامیون شود ایجاد سامانه برخط اعلان بار است تا رانندگان با دسترسی به اینترنت در هر شهری بتوانند بدون اتلاف وقت و مراجعه به مکانی فیزیکی بار مورد نظر خود را بیابند.

کشنده اسکانیا 112
کشنده اسکانیا 112

منظور از افزایش بهره وری کامیون عدم یک سر خالی کار کردن کامیون و کاهش زمان خواب است، برای ایجاد سامانه بر خط ( وب سایت اعلان بار ) بایستی رانندگان با اینترنت آشنایی داشته باشند، با دستگاه موبایل بتوانند به آن وصل شوند، بتوانند با ثبت شماره کارت ماشین بار رزرو کنند و بسیاری امکانات دیگر که طبیعتاً در چرخه کار نیاز به آن‌ها مشخص می شود.

وجود سامانه بر خط از یک سر کار کردن کامیون ها تا حد امکان جلوگیری می کند، این سامانه بایستی تمامی بارهای موجود کشور در هر نقطه‌ای را در معرض انتخاب راننده بگذارد تا بتواند در سریعترین زمان ممکن بار را رزرو کرده و بارگیری را آغاز کند. طبیعتاً به جهت جمع آوری اطلاعات بار کل کشور چنین سامانه ای توسط بخش خصوصی نمی‌تواند راه اندازی شود.

کشنده ماک دلفینی
کشنده ماک دلفینی

یکی دیگر از معایب خود راننده و سالن اعلان بار تسهیل ورود افراد مختلف در بحران های بیکاری به سمت رانندگی کامیون است، با طراحی یک نظام آموزشی چند ساله رانندگی تجاری و الزام گذراندن آن برای دریافت گواهینامه و سایر مدارک رانندگی مانع بسیار مناسبی برای ورود غیر رانندگان به این حرفه ایجاد می شود. با این حال نظام آموزشی خود باید دارای مشخصاتی باشد که در مطالب گذشته کمابیش به آن اشاره شد و در آینده نیز مورد بررسی قرار می گیرد.

هر چند تا زمانی که سالن اعلان بار در بخش حمل بار به حیات خود ادامه دهد ورود افراد غیرمرتبط به چرخه رانندگی تجاری گریز ناپذیر است و اقداماتی همچون تاسیس نظام آموزشی نقش یک مسکن را بازی می‌کنند و نمی‌توانند تأثیر قابل توجهی داشته باشند. با این حال ساختار خود راننده هیچ گاه نمی‌تواند ما را به سر منزل مقصود برساند و بایستی دیر یا زود فکری به حال آن کرد.

کشنده مایلر کمرشکن
کشنده مایلر کمرشکن

اما چرا رانندگان کامیون در مقابل شرکت مالکی مقاومت می‌کنند و اساساً مالکیت کامیون را حق حیاتی خود می دانند،‌ راننده کامیون نگران این است که در چرخه شرکت مالکی حقوق حرفه‌ای او نادیده گرفته شود، حقوق حرفه ای راننده همچون پرداخت دستمزد مکفی و رعایت ساعت کار نه با مالکیت کامیون بلکه بایستی از طریق تشکل های صنفی مانند انجمن صنفی رانندگان تأمین شود. محول شدن وظایفی بیش از رانندگی بر دوش رانندگان کامیون نتیجه‌ای جز کار طولانی مدت،‌ خستگی و در نهایت حادثه را در بر ندارد.

رانندگان باید به این نکته توجه داشته باشند که در چرخه خود راننده به جز رانندگی کامیون، وظایف دیگری همچون بارگیری،‌ تخلیه بار، محافظت از بار، نگهداری کامیون، تعمیر کامیون و هزاران اتفاق دیگر بدون هیچ دستمزدی بر عهده آنان است. این در صورتی است که راننده بایستی فقط رانندگی کند و سایر موارد به صورت طبیعی بر عهده شرکت حمل و نقل است.

تا به امروز در 3 مطلب چرخه حمل بار در ایران بررسی شد، سایر موارد همچون نظام آموزشی رانندگی تجاری و انجمن‌های صنفی رانندگان در مطالب آینده خواهد آمد.

مطالب مرتبط

بررسی چرخه حمل بار در ایران بخش اول

بررسی چرخه حمل بار در ایران بخش دوم

کمبود بار و عدم افزایش کرایه بار در دو سال گذشته

2 نظرات

  1. باسلام,چه در بخش حمل ونقل وهربخشى از اىن مملکت اگرره رىشه کن شود اتوماتىک وار خىلى از مشکلات حل خواهد شد

  2. اگر رشوه و دزدى رىشه کن شود

error: مجاز به کپی کردن نمی باشید