بررسی چرخه حمل بار در ایران بخش دوم

در مطلب گذشته چنین عنوان شد که منشاء اصلی مشکلات بخش حمل بار ساختار خود راننده آن است و مهمترین عامل ایجاد آن را پایانه و سالن اعلان بار دانستیم، در این مطلب بررسی خواهیم کرد چطور سالن اعلان بار و پایانه می‌توانند زمینه رشد خود راننده را فراهم کنند و چگونه مشکلاتی از قبیل کاهش بهره وری کامیون و صف های طولانی برای دریافت بار به وجود می آید؟

کشنده ایویکو توربو استار در ایران
کشنده ایویکو توربو استار در ایران

در ساختار شرکت مالکی مهمترین داشته یک شرکت برای ادامه حیات ایجاد اعتبار حرفه‌ای نزد مشتری دارای بار است، یک شرکت برای ایجاد اعتبار ناگزیر است که تمامی بخش‌های حمل بار از بارگیری تا تحویل را تحت مالکیت و کنترل خود درآورد تا صحت انجام کار تضمین شود. لازمه این کار سرمایه‌گذاری وسیع در تأسیسات ساختمانی،‌ خرید کامیون، آموزش راننده و موارد این چنینی است.

با این حال چنین سرمایه‌گذاری وسیعی از سوی یک شرکت حمل و نقل زمانی توجیه پذیر است که زمینه رقابت بین شرکت های حمل و نقل وجود داشته باشد اما با وجود تأسیسات موجود در پایانه های باربری دیگر برای یک شرکت توجیه ندارد که بخواهد سرمایه‌گذاری کلانی در بخش تأسیسات انجام دهد چرا که رقبای او بدون هزینه این تأسیسات را در اختیار دارند.

از آنجا که دسترسی به سالن اعلان بار جنبه عمومی دارد هر کس می‌تواند کامیونی تهیه کرده و خود را به صف بار برساند، در نتیجه این اتفاق درآمد حمل بار از دسترس شرکت حمل و نقل خارج شده و به مالک کامیون تعلق می‌گیرد. طبیعتاً زمانی که در آمد حمل بار متعلق به شرکت نباشد لزومی نمی‌بیند که نظارتی بر کامیون داشته باشند و در نتیجه آن کامیون و راننده از کنترل شرکت حمل و نقل بیرون می آیند و به چرخه ای خودمختار وارد می شوند.

از آنجا که صف اعلان بار عمومی است طبیعتاً تعداد کامیون به مرور افزایش یافته و در بحران های بیکاری هر کس که بتواند کامیونی تهیه کرده و خود را به این صف خواهد رساند. در چنین روشی اساساً نمی‌توان هیچ گونه کنترلی بر ورود کامیون و افراد مختلف به چرخه حمل بار اعمال کرد.

کامیون های ایرانی در گمرک لطف آباد
کامیون های ایرانی در گمرک لطف آباد

اما در سیستم شرکت مالکی چون عرضه بار جنبه عمومی ندارد تعداد کامیون و راننده همیشه در محدوده میزان بار کنترل خواهد شد و مهم‌تر از آن در بحران های بیکاری ورود به حرفه رانندگی به سهولت در دسترسی کسی نیست. چرا که شرکت حمل و نقل برای تضمین انجام صحیح کار لاجرم بایستی بر روی راننده سرمایه‌گذاری آموزشی کند و او را برای طولانی مدت در اختیار داشته باشد و رانندگان موقت و فصلی طبیعتاً جایی در این چرخه ندارند.

رفع معایب خود راننده تا حد امکان و دغدغه راننده از وجود شرکت مالکی را در مطالب آینده بررسی خواهیم کرد.

مطالب مرتبط

بررسی چرخه حمل بار در ایران بخش اول

کمبود بار و عدم افزایش کرایه بار در دو سال گذشته

error: مجاز به کپی کردن نمی باشید