در گذشته‌ای نه چندان دور همه آن‌هایی که راننده می‌شدند در نبود ساختار آموزشی رانندگی کامیون، از چرخه شاگردی این مهارت را فرا می گرفتند و پس از سالها تمرین و تجربه در شرایط واقعی جاده توانایی راندن کامیون را بدست میآوردند. چرخه شاگردی یک جریان مشخص و منظم و ایمن نیست، هر کس به فراخور راننده ای که با او کار میکند و میزان اطلاعات او و همین‌طور اتفاقاتی که در طول مسیر پیش میآید خیلی چیزها یاد می گیرد و خیلی چیزها یاد نمی گیرد، تنها نکته مثبت شاگردی کردن این است که دانسته‌ها همه تجربی هستند و به کار میآیند.
شاگردها معمولاً پس از مدتی که در کنار راننده اصلی مهارتهای پایه راندن کامیون را فرا میگرفتند مدتی به تنهایی رانندگی را تمرین میکردند تا به مرور این مهارت در آن‌ها تقویت شود. قانون گذار و مجری قانون که همان پلیس راه باشد معمولاً با درک محدودیت‌های آموزشی و شرایط موجود از اعمال قانون چنین تخلفاتی به روشهای مختلف صرف نظر میکردند.
اما در حال حاضر شرایط جاده ها بسیار با گذشته های نه چندان دور متفاوت است، در حال حاضر به دلایل مختلف فرصتی برای تمرین رانندگی شاگردها باقی نمی‌ماند و در نتیجه افرادی که موفق به دریافت گواهینامه می‌شوند فاقد حداقل تجربه عملی هستند و همان آب باریکه آموزشی هم که در گذشته بود دیگر شامل حال این افراد نمیشود. ویژگی شخصیتی انسانهای امروز بسیار متفاوت از دیروز است و به ندرت کسی حاضر می‌شود تن به چرخه شاگردی که در گذشته ها رواج داشت بدهد. جاده های قدیم بسیار خلوت تر از جاده های فعلی بودند، حداکثر سرعت کامیون های قدیمی بسیار کمتر از کامیون های امروزی بود و در نتیجه خطاهای افراد بی تجربه منجر به تصادفات وحشتناک نمیشد.
کامیون های قدیمی ایران اکثراً دماغ دار بودند و به دلیل فضای کافی در کنار صندلی راننده شاگرد به راحتی میتوانست کنار راننده بنشیند و تمرین کند، اما بی دماغ های امروزی اساساً چنین شرایطی را ندارند. از طرفی پلیس راهور با سرلوحه قرار دادن یک شیوه آزمون بسیار قدیمی، گواهینامه را برای افرادی صادر میکند که فاقد مهارتهای لازم رانندگی حرفه‌ای با کامیون های جدید هستند، بسیاری از این افراد حتی تجربه یک بار حضور در جاده را نداشته‌اند و از درک مفاهیم پایه رانندگی عاجزند. طی کردن یک تپه با تعویض چند دنده با یک کامیون بسیار قدیمی بسیار بسیار با آنچیزی که امروزه در جاده ها اتفاق میافتد فاصله دارد.
با وجود گیربکس های الکترونیکی فوق پیشرفته امروزی مفهوم دور موتور و چرخ و دو کلاج دیگر جایی در رانندگی ندارد و اساساً بسیاری از گیربکس های امروزی امکان تعویض دنده دلخواه را به راننده نمی دهند، بلکه راننده امروزی باید درک درستی از نحوه عمل‌کرد ریتاردر و چگونگی رفتار با آن را داشته باشد. بسیار دیده می‌شود که کامیون و تریلرهای های سنگین در گردنه ها با سرعت های سرسام آور پایین میآیند به صرف اینکه می‌توانند از ریتاردر استفاده کنند و هیچ وقت جایی به آن‌ها در مورد سیستم‌های متعدد و متفاوت کامیون های امروزی آموزش صحیحی داده نشده است و متأسفانه بسیاری از حوادثی که اتفاق میافتد هیچ‌کس نمی‌تواند به علت آن پی ببرد و بارها و بارها تکرار می‌شوند…
با توجه به افزایش حجم ترافیک در جاده ها، افزایش شمار وسایل نقلیه و میزان خسارتهای جانی و مالی بالا در حوادث رانندگی، به شدت نیاز است که ساختار آموزشی مناسبی توسط نهادهای خصوصی و یا سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای تدارک دیده شود تا افراد علاقمند از سنین 16 تا 20 سالگی آموزشهای لازم را در محیط تجربی و تئوری همزمان فرا بگیرند تا از سیل ویرانگر راننده های گواهینامه دار فاقد مهارت اولیه جلوگیری شود و در پایان مدرک فارغ التحصیلی که همان گواهینامه رانندگی باشد توسط مدارس به آن‌ها اعطا شود.
در صورتی که طی کردن ساختار آموزشی مجوز ورود به امتحان گواهینامه و در نهایت حرفه رانندگی تجاری شود، مسیر ورود دلخواه و بی برنامه افراد مختلف در بحران های اقتصادی به حرفه رانندگی مسدود خواهد شد. در فصول مختلف و شرایط اقتصادی نامناسب یکی از اولین مشاغلی که مورد هجوم افراد غیرحرفه ای قرار می گیرد رانندگی کامیون است و در صورت پیش شرط طی دوره آموزشی چندین ساله دیگر چنین اتفاقی رخ نخواهد داد و افراد دارای گواهینامه کسانی خواهند بود که رانندگی حرفه دائمی و نه موقتی آنهاست.