سلطان جاده نشریه اختصاصی کامیون
بر اساس آمار منتشره توسط سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای در حال حاضر 171 هزار دستگاه کامیون در ایران عمری بیش از 15 سال دارند و از این میان 75 هزار دستگاه کامیون سنی بیش از 35 سال دارند. همچنین به گفته وزیر راه و شهرسازی دولت دهم ظرفیت تولید کامیون در ایران در بهترین حالت 25 هزار دستگاه است که با احتساب آن نوسازی کامیون های بالای 35 سال 3 سال طول می کشد.
از آنجا که استاندارد کامیون فرسوده در ایران 25 سال می باشد می توان تخمین زد که در حال حاضر 150 هزار کامیون نیازمند نوسازی و تعویض با کامیون ها نو هستند که انجام آن با ظرفیت تولید فعلی نیازمند 6 سال زمان می باشد و در این 6 سال کامیون های بیشتری نیز به سن بازنشستگی خواهند رسید و به تقاضای تولید اضافه می شوند.
همچنین با رفع تحریم های اقتصادی و تقاضای بازار، طبیعتا نیاز به کامیون های جدید نیز به مجموعه کامیون های نیازمند نوسازی اضافه خواهد شد و می توان تخمین زد که در طی 5 سال آینده کشور نیازمند تولید حداقل 30 هزار دستگاه کامیون در سال است. این میزان معادل یک هشتم تولید کامیون در آمریکا و کانادا تخمین زده می شود.
از میان برندهای درجه یک دنیای کامیون بنز، ولوو، اسکانیا، ایویکو، رنو و مان در ایران دارای خط تولید یا سابقه تولید هستند و برندهای چینی نیز عمدتا در ایران دارای خط تولید هستند. نکته مهم در مورد خطوط تولید کامیون در ایران تجمع آنها در مرکز و شمال ایران است و در بخش جنوبی ایران اساسا خط تولید کامیونی وجود ندارد. ( تولید کامیون مان برای مقطعی در دهه 80 در ارگ جدید بم استان کرمان انجام شد )
به جاست که با بهره برداری مناسب از این فرصت برای ایجاد اشتغال پایدار، خطوط تولید کامیون جدید به مناطق جنوبی ایران که نزدیک به بنادر خلیج فارس نیز هستند اضافه شوند تا همه کشور از این ظرفیت بهره ببرد. در حال حاضر 9 برند اروپایی، 4 برند چینی، دو برند روسی، سه برند ایرانی، یک برند ژاپنی و یک برنده کره ای در ایران مونتاژ می شوند یا به فروش می روند که سهم اشتغال استان های جنوبی ایران از آن صفر است.
هر کدام از این برندها در بخش کشنده، کامیون باری و کامیون های سبک وزن فعالیت می کنند و به راحتی خطوط تولید آنها حداقل به 20 خط تولید می رسد و همه مناطق کشور می توانند سهمی از آن داشته باشند. اما در شرایط فعلی تجمع این خطوط تولید عمدتا در تهران و شهرهای نزدیک به آن مانند قزوین است.
نکته دیگر در مرد خطوط تولید ایجاد آپشن های مناسب برای خریدار است، چنانکه گزینه هایی همچون رنگ کابین، آرایش محوری، تجهیزات ایمنی و رفاهی در اختیار خریدار باشد دیگر لزومی به واردات کامیون های خاص نمی باشد. در این مورد می توان به تعلیق مستقل نسل جدید کامیون های ولوو، نسل جدید گیربکس های اتوماتیک و … اشاره کرد. ( در مطالب آینده به این مورد بیشتر پرداخته خواهد شد )
علاوه بر خطوط اصلی تولید کامیون، تولید قطعه، تولید انواع تریلی و خدمات تعمیر و نگهداری کامیون ظرفیت بالایی برای ایجاد اشتغال دارند که نیازمند توجه جدی خصوصا در بخش آموزش و سرمایه گذاری هستند. ( در مطالب آينده به بخش خدمات خواهیم پرداخت )
مطالب مرتبط
