برنامه های آتی نشریه را حمایت کنید

آن روزها که افتخار شاگردی مایلر را داشتم یکی از آرزوهایم وجود فضایی مختص کامیون بود تا فقط بتوانم آن را تماشا کنم. خوانندگام محترم سلطان جاده ( نخستین نشریه اختصاصی کامیون به زبان فارسی ) همان طور که می بینید فعالیت نشریه در حد ترجمه اخبار روز دنیای کامیون متوقف مانده است و برنامه های متعددی که برای تولید محتوا در نظر داشتیم بر زمین مانده است.

بنابراین از همگان خواهش می کنم با پرداخت وجه اشتراک ناچیز زمینه توسعه فعالیت های نشریه را فراهم کنید، به عنوان نمونه باید به سلسله مطالب مبانی گیربکس بادی اشاره کنم که برای تهیه آن نیازمند خرید چندین انیمیشن بودیم و فقط هزینه کپی رایت و تولید آن بالغ بر چندین میلیون می شود و یا تاریخچه مفصل کامیون های ماک که به دلیل هزینه های بالای ارسال پستی توسط موزه شرکت ماک ناتمام ماند.

برخی بازخوردها حاکی از این است که چرا برای مطالبی که خود به آن تسلط داریم یا به اصطلاح عامیانه بلد هستیم باید هزینه کنیم؟ چرا باید برای خرید یک نشریه هزینه کنیم و زمینه درآمد عده ای را فراهم کنیم؟ من برای این دوستان مثال برنامه نود را میزنم. آیا اگر برنامه نود و حجم عمده ای از روزنامه های ورزشی وجود نداشت بازتاب مشکلات جامعه فوتبال در سطح فعلی بود؟ آیا جایگاه فوتبال ما در سطحی بود که همه اقشار جامعه مشکلات آن را درک کنند؟ در واقع وجود یک رسانه باعث ایجاد فضای اطلاع رسانی در سطح جامعه می شود و این موضوع خود به خود موضوعات درون صنفی را به بطن جامعه منتقل می کند و تاثیر مثبت بر بهبود آن خواهد گذاشت.

در نتیجه رسانه به هیچ عنوان قصد به رخ کشیدن اطلاعات یا اذعان به نابلدی دیگران را ندارد، بلکه سعی می کند واقعیت های درون صنفی را در سطح جامعه منتشر کند تا جامعه برای قضاوت در مورد راننده کامیون پشتوانه تصمیم گیری لازم را داشته باشد. رسانه بنگاه درآمد زایی و دلالی نیست، به جای اتخاذ رفتاری مقابله جویانه سعی در حمایت از رسانه حرفه خودتان داشته باشید. رسانه اگر نباشد جامعه هیچ شناختی از ما ندارد و راننده همان انسان چه و چه و چه ای است که متعلق به پشت دیوارهای شهر است!!!

از زاویه دیگر هم اگر به موضوع نگاه کنید در فضای رسانه ای حجم زیادی از مطالب تهیه می شود که اکثریت شناخت درستی از آن ندارند که به طور مثال می توان به مباحث ترمز بادی اشاره کرد. آیا غیر از این است که اکثریت رانندگان تریلی شیلنگ های باد را به عنوان رفت و برگشت می شناسند اما در واقع این یک تلقی غلط است که دارد نسل به نسل منتقل می شود. در نتیجه از عده ای خواهش میکنم حس غرور حرفه ای را که زاییده شرایط آموزش انفرادی حرفه رانندگی است را کنار بگذارند.

دقت کرده اید اینهمه معضلاتی که مورد کارت هوشمند، گواهینامه، مشکلات بارگیری و تخلیه و … داریم هیچ گاه دچار تغییر نمی شوند و سالهای سال پابرجا هستند، زمانی هم که دچار تغییر می شوند تصمیمی است که هیچ ارتباطی با معضلات میدانی راننده ندارد و صرفا یک تصمیم اداری است. رسانه اگر قدرتمند باشد با مسئولین امر مانند رئیس پلیس راهور، ریاست سازمان حمل و نقل، مدیران عامل شرکت های عرضه کننده کامیون و … ارتباط نزدیک برقرار خواهد کرد و خود به خود تاثیر مثبت آن را خواهید دید.

و در پایان : برای استخدام عکاس حرفه ای، گرافیست، نویسندگان بیشتر، خبرنگار میدانی، انتقال مرکزیت نشریه به پایتخت و راه اندازی آزمایش جاده ای کامیون نیازمند حمایت هستیم، پرداخت وجه اشتراک، تبلیغ شفاهی نشریه در پایانه ها، مراکز علمی مرتبط با خودرو و مکان های مشابه، به اشتراک گذاری لینک مطالب در شبکه های اجتماعی و موارد ساده این چنینی بسیار راه گشا خواهد بود. این مژده را نیز بدهیم که نسخه چاپی نشریه در صورت حصول شرایط لازم از ابتدای سال 1395 در قالب فصل نامه منتشر خواهد شد.